Sinds de gebeurtenissen in de Bijlmer, Enschede en Volendam staat veiligheid hoog op de politieke agenda. Dat geldt ook voor de veiligheid in tunnels, zeker nadat zich in het buitenland een aantal ernstige ongelukken heeft voorgedaan.

In Nederland worden steeds meer en steeds gecompliceerdere tunnels en overkappingen gebouwd. Daarbij is aan het licht gekomen dat de bestaande wetgeving te weinig houvast biedt om de veiligheid bij de bouwen tijdens het beheer goed te borgen. Dit was in 1999 voor de rijksoverheid aanleiding om van start te gaan met het project Maatschappelijk Aanvaardbaar Veiligheidsniveau infrastructuur en Transport (MAVIT). MAVIT beoogde de aandacht voor veiligheid in het besluitvormingsproces te stimuleren en een landelijke systematiek aan te reiken waarmee voor elke tunnel afzonderlijk een veiligheidsconcept kan worden opgesteld en toegepast.

De uitkomsten van MAVIT en de opkomst van het nieuwe veiligheidsdenken waren voor het kabinet aanleiding om specifieke regelgeving te laten ontwikkelen voor de veiligheid in tunnels en overkappingen. Daarvoor riep het kabinet het interdepartementale Projectteam Tunnelveiligheid in het leven. Hierin zijn vertegenwoordigd de ministeries van Verkeer en Waterstaat, Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties en Volkshuisvesting, Ruimteiijke Ordening en Milieubeheer.

Ook bij de toetsing van de bouwaanvragen van de Noord-Zuidlijn en de IJtram manifesteerden zich lacunes in de wetgeving. Het gemeentebestuur heeft daarom het project Veiligheid Exploitatie in Tram- en Metrotunnels Amsterdam (Vetema) in het leven geroepen, met als doel de ontwikkeling van een aantal instrumenten en een werksystematiek die de integrale veiligheid in tunnels waarborgt. De bevindingen van de werkgroep zijn vastgelegd in deze Leidraad Integrale Veiligheid in Amsterdamse Tram- en Metrosysiemen, voortaan kortweg Leidraad genoemd. De Leidraad moet mede worden gezien als de Amsterdamse implementatie van het rijksbeleid.