Het Ministerie van V&W ervaart patroon matig stagnaties en kostenoverschrijdingen in de ontwerpfase van tunnels als gevolg van de veiligheidsproblematiek. Om hierin verbeteringen aan te brengen is een beleidsvisie tunnelveiligheid ontwikkeld. In deze studie is onderzocht in hoeverre met de beleidsvisie beter en sneller tot overeenstemming kan worden gekomen over het te realiseren veiligheidsniveau.

Als er wordt gesproken over tunnelveiligheid, wordt daarmee bedoeld: ‘het zoveel mogelijk voorkomen van slachtoffers in de tunnel (interne veiligheid) en buiten de tunnel (externe veiligheid) als gevolg van ongewenste gebeurtenissen in de tunnel’.

In de eerste fasen van een tunnelproject is tunnelveiligheid geen onderwerp, dat via een open afwegingsproces met alle betrokkenen wordt meegenomen in de besluitvorming. Hierdoor worden de verschillende visies ten aanzien van tunnelveiligheid tussen de gemeente (verantwoordelijk voor openbare veiligheid) en V&W (verantwoordelijk voor een veilige infrastructuur) vaak pas bij het aanvragen van de bouwvergunning goed zichtbaar. Uit de praktijk blijken de bestaande regelgeving en gehanteerde beoordelingsinstrumenten onvoldoende te zijn toegerust voor een eenduidige vaststelling van het veiligheidsniveau van tunnels.

Het huidige besluitvormingsproces t.a.v. tunnelveiligheid kan worden getypeerd als een unicentrische. In het huidige projectproces ontwikkelt V&W autonoom een -in haar ogen- veilig ontwerp voor haar tunnels, vertrouwend op de eigen deskundigheid. Vaak in een te laat stadium worden hulpdiensten hierbij geconsulteerd. Een besluitvormingsproces volgens de pluricentrische benadering daarentegen gaat uit van een vroegtijdige afstemming door interactie tussen wederzijds afhankelijke partijen. De theorie voorspelt dat een pluricentrisch perspectief aanknopingspunten biedt voor een beter besluitvormingsproces t.a.v. tunnelveiligheid.